Σκέψεις γύρω από το νόημα της ζωής

Το νόημα της ζωής είναι ένα από τα βασικά υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου και αφορά το σύνολο της ύπαρξης.

Ο καθένας από εμάς, ανάλογα με τα πιστεύω και τις  αξίες του, διαμορφώνει το προσωπικό του νόημα ζωής.

Τα υπαρξιακά ζητήματα συζητιούνται σε κάθε ψυχοθεραπεία. Υπενθυμίζω ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σοβαρά διαταραγμένος, προκειμένου να επισκεφθεί ψυχολόγο. 

Ζω ή Υπάρχω; Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο;

Η ζωή, το να ζει κάποιος είναι ένα βιολογικό δεδομένο, μια βιολογική πραγματικότητα. Όποιος ζει, μεγαλώνει, εξελίσσεται, αναπαράγεται και κάποια στιγμή πεθαίνει.

Το ρήμα υπάρχω αφορά μόνο τον άνθρωπο. Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να κάνει σκέψεις όσον αφορά τη ζωή του και να διευρύνει τους ορίζοντές του, δηλαδή να βρίσκει ένα νόημα ζωής.

Η ύπαρξη λοιπόν είναι έννοια  φιλοσοφική η οποία παραπέμπει στην ιδιαιτερότητα του ανθρώπινου είδους.

Όταν μιλάμε για τον άνθρωπο, οι έννοιες ζω και υπάρχω είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Μόνο ο ζωντανός,  μπορεί να υπάρξει.

Στη διάρκεια της ζωής μας, ιδίως όταν διανύουμε μια περίοδο κρίσης και ανατροπών, το συγκεκριμένο ερώτημα επανέρχεται.

Όποιος έχει βρει το δικό του νόημα ζωής, εξακολουθεί να θέλει να ζει παρά τις οποιεσδήποτε αντιξοότητες. Το νόημα της ζωής λειτουργεί ως κίνητρο.

Και αυτή ακριβώς η  ικανότητα κάποιου να επιτυγχάνει, να ζει και να αναπτύσσεται με τρόπο θετικό και κοινωνικά αποδεκτό, παρά το στρες και τις αντιξοότητες της ζωής είναι ο ορισμός της Ψυχικής Ανθεκτικότητας  τον οποίο διατύπωσε ο  Μπορίς Σιρουλνίκ (Boris Cyrulnik) που γεννήθηκε το 1937 στο Μπορντό της Γαλλίας από εβραίους γονείς, τους οποίους  έχασε στη διάρκεια του πολέμου, γι’ αυτό και μεγάλωσε με τη θεία του στο Παρίσι.

Το νόημα της ζωής λοιπόν είναι η πυξίδα μας. Με την βοήθειά της βρίσκουμε τον προσανατολισμό μας, δηλαδή επιλέγουμε κατεύθυνση. Επομένως, πρώτα  ονειρευόμαστε και μετά  ξεκινάμε το ταξίδι βαθύτερης, σταδιακής  γνωριμίας με τον εαυτό μας, τους άλλους και τη ζωή.