Νήπιο με Asperger είναι σήμερα τριτοετής φοιτητής

Ήταν μικρούλης, μόλις 5 χρονών, όταν διαγνώστηκε με Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας, γνωστό και ως σύνδρομο Asperger.

Για τους γονείς του ήταν ένας κεραυνός εν αιθρία.

Για μένα μια επίμονη προσπάθεια, προκειμένου να τους πείσω ότι, παρά την διάγνωση, η ζωή συνεχίζεται και το παιδί τους δικαιούται να ονειρεύεται.

Με την μητέρα του δουλέψαμε πολλά χρόνια, προκειμένου να πενθήσει το φαντασιακό παιδί της περιόδου κυοφορίας, ν’ αποδεχτεί την ιδιαιτερότητα του γιου τους και να συνειδητοποιήσει τα δυνατά και τ’ αδύνατά του σημεία, προκειμένου να μάθει να τον φροντίζει, χωρίς να τον υπερπροστατεύει.

Το σύνολο των ειδικών που τον πλαισίωναν με αγάπη πίστευε ότι ο μικρός Αλέξανδρος δεν θα έπρεπε να ενημερωθεί όσον αφορά την διάγνωσή του.

Όμως μπορούμε να αποφύγουμε την πραγματικότητα που μας αφορά ή μήπως η απόκρυψη της κατάστασής μας  συνιστά έμμεση υποτίμηση, εφόσον συνηθίζουμε ν’ αποσιωπούμε κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε;

Τελικά το μικρό αγοράκι - θα το βαφτίσω Αλέξανδρο για να μην προδώσω την ταυτότητά του - το έμαθε ευθύς εξ αρχής και δήλωνε αυτιστικός. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του: «Τα καλώδια του μυαλού του είχαν συνδεθεί με λάθος τρόπο». Ακόμα τον θυμάμαι να μας το περιγράφει και να μας το δείχνει με τις ανάλογες χειρονομίες.

Ο αυτισμός είναι ένας άλλος τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας που δημιουργεί πρόβλημα, εφόσον η πλειοψηφία λειτουργεί με τρόπο διαφορετικό.

Παράλληλη στήριξη στο σχολείο, ιδιαίτερα στο σπίτι, αγώνας της μάνας, προκειμένου να ενημερώνει τους εκάστοτε δασκάλους και καθηγητές.

Αγώνας δικός μου, προκειμένου να μην τον λυπούνται και να μην τον απαλλάσσουν από όποιο δευτερεύον μάθημα τον δυσκόλευε.

Έτσι ο Αλέξανδρος έμαθε ότι, προκειμένου να τα καταφέρει, θα του χρειαζόταν μεγαλύτερη προσπάθεια, δηλαδή περισσότερος χρόνος, επιμονή και υπομονή.

Προτού παρουσιαστεί στις Πανελλήνιες, είχαμε κουβεντιάσει ένα εικοσάλεπτο μέσω Skype και τον είχα προτρέψει να δηλώσει ότι είναι αυτιστικός, σε περίπτωση που θα αντιμετώπιζε κάποια δυσκολία.

Εκείνος το δήλωσε ευθύς εξαρχής στα προφορικά, όχι επειδή χρειαζόταν κάποια βοήθεια, αλλά επειδή ήθελε να συστηθεί.

Για τον Αλέξανδρο  ο αυτισμός είναι στοιχείο της ταυτότητάς του και όχι στίγμα.